Kinsale

9 juni, 17.00 uur. De eerste boten, de Class 40’s, staan alweer op punt van vertrek en juist nu komt er een flinke (onweers)bui over. Later vanavond zullen meer boten vertrekken; wij vertrekken morgenochtend om 04.35 uur.

Onze stopover in Kinsale was gezellig en leerzaam. Gingen de gesprekken gisteren voornamelijk over schade en reparaties, vandaag ging het vooral over het weerbericht. Gelukkig was er ook nog tijd voor ontspanning. Vanmiddag hebben we een prachtige wandeling gemaakt naar Charles Fort. De slotgracht stond vol bloeiende orchideeën.

Wij verwachten morgen tot Fastnet (45mijl) vooral de wind van achteren te krijgen. De volgende 45 mijl tot de zuid-west punt van Ierland verwachten we halve wind en daarna wordt het vooral aan de wind zeilen. Tenminste volgens de laatste berichten. Uiteindelijk merken we het wel als we op zee zijn, want zoals een wijze Fries ooit zei: “het weer komt niet uit de radio, maar uit de lucht”.

De afstand naar Barra is ca. 440 mijl en met de voorspelde noordenwind kon dat wel eens 4 dagen gaan kosten.

Wij hebben aan boord geen internet, maar zijn straks wel weer te volgen via onze tracker en de berichten van Jaap.

9 juni, 11.30 uur. Het eerste traject zit er op. De start in Plymouth is altijd lastig. Door de baai is de wind continu aan het draaien en de sterkte wisselend. Ik besloot de zware high aspect er op te zetten omdat er W4 voorspeld was. De start zelf was goed. We zaten bij de eerste 10 boten en zaten voor alle class 40's. Buiten de pier zetten we de code 0, omdat je bij weinig wind soms in de landschaduw blijft hangen. Dit was echter niet nodig. Omdat ook de gps uitviel kwamen we wat laag uit bij Eddystone rock, die zo'n 10 mijl buiten Plymouth ligt en gerond moest worden. Er liep een lastige deining waar we beter de bollere high aspect voor hadden kunnen zetten. Later, toen de wind wat afnam hebben we die ook gezet. Daarna stak de wind weer op naar 5 Bf en ging de stagfok er op. In de nacht kon deze weer verwisseld worden voor de high aspect. We lagen ondertussen niet geweldig, maar gelukkig wel aan de goede kant van een winddraaiing. Daar hadden we ook op gerekend en we gingen op het juiste moment overstag. Bij het passeren van de Scillies lagen we in de buurt van een snelle catamaran, de Roc en de Spirit, allemaal snellere schepen. De Kindness, een Oyster 47 lag net achter ons en dat had eigenlijk meer moeten zijn. Ik besloot geen spinaker te zetten, de wind zat boven de 20 knoop en met een uitgeboomde high aspect en een fok aan lei gingen we ook hard zonder kans op schade. Zo'n 30 mijl voor de finish nam de wind af en ging de code 0 er op. Voor de snelheid was een genaker beter geweest, maar door de deining was er een goede kans dat die om het voorstag zou slaan. Met een beetje pech ben je dan een uur bezig om de zaak te ontwarren, terwijl je ondertussen langzaam de verkeerde kant op vaart. De Kindness zette de spi en liep op ons in. Toen de wind afnam heb ik eerst twee uur met de schoot in de hand getrimd. Daarna kwam de wind te veel van voor en ging de high aspect er op. Twee mijl voor de finish stopte de wind helemaal en zijn we gaan roeien. Hierdoor kwamen we uren voor de Kindness binnen en liepen we de Spirit nog voorbij. De windstilte zorgde evenals tijdens de vorig RB&I voor een scheiding in het veld. Wij zaten net op die scheiding. De schepen voor ons hadden daar flink voordeel van en de schepen achter ons nadeel. Als je naar onze handicap kijkt zie je dat er alleen maar snellere schepen voor ons gefinisht zijn, terwijl er wel een aantal snellere schepen achter ons zitten.

Waar we nog aan moeten werken is de balans tussen eten, zeilen en uitrusten. Op dit eerste relatief korte rak kun je zonder veel slaap met relatief veel zeil varen. Het komende traject is veel langer en dan komt het er op aan niet te moe te worden om op het juiste moment de goede beslissingen te kunnen nemen. Het lijkt er op dat we de eerste 15 uur een goede achterlijke wind hebben en dat we na het passeren van Zuid-Ierland een flinke tegenwind krijgen.

De start. De Spirit (met rode opbouw) en alle class 40's liggen achter ons.

Eddystone Rock aan stuurboord.


Door de laatste 2 uren te roeien wonnen we tenminste 4 uur.

Dinsdagmorgen, overal wordt geklust. Ook hebben veel boten gescheurde spi's. De zeilmaker heeft daarom een goede dag!

8 juni, 12.45 uur Een korte update, later zullen we uitgebreid schrijven over dit eerste traject.
Vanmorgen om 04.35 uur zijn we over de finishlijn bij Bulman Rock boei geroeid.

Het ging zo goed. Jager liep gemiddeld 6.2 knoop. Tot 23.00 uur had ze nog de vaart erin. Toen begon de wind af te nemen. Dick heeft toen een aantal uren geprobeerd vaart te houden door continu de code 0 te trimmen, maar het mocht niet baten. 24.00 uur', Streamline, een VQ ging over de lijn. Wij liepen nog geen 2 kn, later werd dat 0.5-0.8 kn. We konden de boei zien liggen. Uiteindelijk hebben de roeispaan de voorschijn gehaald en zijn we gaan roeien. Of het hielp? Zeker. Met een halve knoop stroom mee liepen we gemiddeld 1.7 kn. En we hielden vol, want als het tij zou draaien zou ons dat uren dobberen kosten. Uiteindelijk roeide Dick om 04.35 uur de boei voorbij. Gelijk de motor aan, de havenmeester stond al op ons te wachten. Na nog een praatje over alle frustraties met de buren van de 'Change of Course' zijn we gaan slapen. Om 09.30 uur hebben we ons gemeld bij het Race office. Daarna de boel opgeruimd. We gaan nu even eten en dan maar een dutje doen, want aan slaap zijn we de afgelopen dagen wel iets tekort gekomen.