Heenreis - in Plymouth
   Plymouth-Kinsale
   Kinsale-Barra
   Barra-Lerwick
   Lerwick-Lowestoft
   Lowestoft-Plymouth

  
Shetland Round Britain & Ireland Race 2010     
Lerwick, 19 juni 12.00 uur

Waar moet ik beginnen? Er is zoveel gebeurd sinds we Barra verlieten.
Eerst het laatste nieuws: afgelopen nacht hebben we heerlijk geslapen, vanmorgen heeft Dick  de motor weer aan de praat gekregen en nu probeert hij het grootzeil te repareren. Als dat klaar is, zijn we weer klaar voor vertrek.

Gisterochtend om 8.10 uur zeilden over de finishlijn in Lerwick. De wind was pal noord, windkracht 7. Vanwege die wind was het chaos in de haven. Er lagen 75 boten die alle kanten op slingerden. Naast de boten van de RB&I race lag de haven nl. ook vol met boten van de Bergen - Shetland Race. Wij konden er dus niet meer bij. Als toetje stopte de motor er ook weer eens mee. Uiteindelijk zijn de door de reddingsmaatschappij naar een haventje ongeveer 5 mijl buiten Lerwick gesleept. 

Ons kon het niet schelen als we maar tegen de kant lagen. De laatste 12 uur waren  ontzettend vermoeiend geweest. Het hele traject was het goed gegaan, we hadden de wind van achteren en surfden over de golven. Toen kwam de mist. Nul zicht, het enige wat we hoorden waren de misthoorns van 2 schepen. Pas toen we ze opgeroepen hadden zagen ze ons op de radar.

En na de mist kwam de wind. Ondertussen was ze gedraaid van ZW, naar W, naar NW, dit in combinatie met de stroom zorgde voor een onstuimige zee. We konden alleen nog zelf sturen. Gelukkig hadden we bij Muckle Flugga de stroom mee. Golven als kleine piramides kwamen over de boot. Dick was drijfnat, maar warme chocomel doet wonderen. Eenmaal voorbij de noordpunt van Shetland konden we van wacht wisselen. Op dat moment waaide het 35kn (wk 7-8) uit NW. Jager vloog over de golven, maar op de zelfstuur ook alle kanten uit. Met schepen in de in de buurt was dat geen goed idee. Tot aan de Skerries weer zelf gestuurd. We schoten wel op! We liepen tussen 9-11 kn. Na 4 uur nam Dick het roer weer over. Vlak voor  Lerwick moesten we weer kruisen. Om 8.10 zeilden we over de finish. Koud, zout, nat en moe, maar gelukkig met weinig schade.

Alleen aan slapen kwamen we niet toe. De Rafiki had onze hulp nodig. Ze was voor ons gefinisht maar lag niet goed in de andere haven. Met vereende krachten lukte het ons om haar een goed plekje in de marina te geven.  

 

Na al het werk smaakte de snert goed!