1 juli. Iets meer dan een dag geleden zijn we gefinisht. Nu waait het 12 kn en regent het dikke druppels. Het voelt onwerkelijk. Hadden we echt zoveel windstiltes? Om onze ervaringen niet te vergeten heeft Dick weer een impressie geschreven van het laatste traject:  

Het laatste traject, Lowestoft -  Plymouth. een kleine 300 mijl lijkt, als je het zo opschrijft, een kort stukje. De voorspellingen gaven echter weinig wind. Tot Dover ging het mooi, een prettige oostelijke wind met afwisselend genaker, code 0 en high aspect. Wel veel wissels, maar voornamelijk tussen de 5 en 7 kn bootsnelheid. Een vlakke zee en op een paar mistbankjes na, goed zicht. Bij Ramsgate lagen we een paar uur geankerd wegens tegenstroom en windstilte. De volgende ankerstop was Dungeness met fraai uitzicht op de kerncentrale. Hier bleven we wat lang, de stroom liep al mee, maar we konden er een paar uur slapen.

 
Ankeren bij Dungeness.

De wind bleef komen en gaan, uit alle richtingen, zodat het dek bezaaid lag met zeilen en schoten. Ook de 100 m ankerlijn bleef aan dek.

 Bij Beachy Head lagen we weer zonder wind voor anker op 40 m. Het is dan een hele uitdaging om na het inhalen van die 100 m (op de hand) ook de zeilen nog te hijsen. Je kon er steeds vrij zeker van zijn, dat na het ronden van een kaap de wind weg viel, of dat hij daar juist weer terug kwam. Het was wat betreft geluk ons slechtste traject. We hadden de meeste windstiltes ten opzichte van zowel de boten voor als achter ons. Omdat je toch op moet letten of er wind kwam gaf dit gelegenheid tot het vangen van een prachtige makreel die de lunch opvrolijkte. 

Ook de Home of Jazz had het moeilijk en we naderde haar tot 5 mijl. Zij wisten echter net een kaap te passeren voor de kentering, wij lagen er met tegenstroom zonder wind, zodat ze 6 uur later weer 35 mijl voor ons lagen. Wilde ik boven Lowestoft nog stoppen, nu had Jolanda het moeilijk. Gelukkig hadden we niet tegelijk zo’n moment. Tot Start point, 20 mijl voor de finish hadden we nog redelijk vooraan in het overall klassement kunnen staan. Helaas viel de wind weer weg en koste het ons nog 18 uur.

 
Om geen zuchtje wind te missen sliep Dick in de kuip.

Zo worden we uiteindelijk 7e in onze klasse en 21 overall van de 40 boten. Om te kunnen winnen hadden we er een dag sneller over moeten doen. Zo zie je het verschil tussen racen en snel toeren, een halve dag per week. Gelukkig is er niet een langzamere boot voor ons gefinisht en zitten er wel een paar snellere boten achter ons. Dat is in deze race met zoveel windstiltes en getij het enige dat je zelf zelf in de hand hebt. We hebben het gehaald, en vele moeilijke momenten samen overwonnen. Veel goede raceteams eindigden voor ons, maar gelukkig niet allemaal. We hebben geen schade van betekenis en zouden morgen zonder reparatie of onderhoud weer kunnen starten. Dat doen we niet! We gaan uitrusten.


Is deze boei de finish? Weer hadden we moeite om te finishlijn te ontdekken. Achteraf bleek de boei verscholen achter een bootje te liggen. Ach...